تبادل لینک هوشمند 
گرمی بسان آفتاب ؛ خاکت مرغوب و طلا
کشتی عشق می بری به شهر ما ای ناخدا !!!
گویی که شهد عسلت شیرین این زمین شده
خورشید رنگی دلت به رنگ مه جبین شده
از زلفک پرچین تو بوی عشق در دست باد
از اسم نازنین تو کمبرها آمد به یاد
ای سرزمین مادرییم از دشت ریحانم بگو !
از یاران آن شهید از آن سلیمانم بگو !
از مادری چون مه پری که مادری کردن به ما
از شیرزنی چون گلپری که مارها کشتن به پا
صیاد هر زمانه ای نومید ز صید دُر تو
دردانه ی خاک بلوچ، هیچ وقت ناامید نشو
دیدی که باز با دشنه ها خواستن بربادت کنند
در نقش آن پیرزنان شیرین و فرهادت کنند
بی خبر از زمانه اند همسایگان بی وفا
از پشت حنحر می زنند آن دوستان آشنا
تندی نکن بر خانه ام ؛ آتش مزن کاشانه ام
رشادتها دارم به دل از تاریخ زمانه ام ...
بوسه به خاکت می زنم ای که همیشه جاودان
فدای تو باشد تنم ای افتخار مکران ...
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
